Mellomrom, linje, sirkel

I tida opplevd som geometri er mellomrommet staden med mest fortetting. Der linja frå måndag til måndag brytest og blir helg, finn det produktive individet trøyst i ein rangel eller ei reise; det kjenner på falden det skal bretta ut til nye dagar. Langs vegen frå byen du flyktar ifrå, til bygda du ikkje vender tilbake til, står fjella som kulisse, veltar viddene seg ut for deg til å trø på, og du etterliknar ein som leitar etter mjuke sider ved figurane.

Du står ved eit eksistensgeometrisk punkt og ringjer inn deg sjølv. Euklid gjorde greie for eigenskapane til sirkelen, men forklarte aldri kva som gjer den vakker.