Slummer

Haight-Ashbury – eg veit ikkje sikkert kor det er. Eg går gjennom Castro og tenkjer ingenting spesielt. Timothy Leary, magien din er veike greier imot morgonskodda. Disen frå havet gjer meg akkurat så døsig som eg ønskjer. Eg søv vekk heile ferien og gløymer å gå på fest.

Frå vakne timar hugsar eg ein sykkeltur, eit rundstykke med masse pålegg, bønnespirar, sterk sennep, lobbyen i eit hotell. Ein tiggar som skulle ta ein buss. Bratte bakkar. Elektromotorar med dreiemoment som gjer dei uavhengige av gir.